Κυκλοφόρησε τις ημέρες του Πάσχα ένας διπλός δίσκος, αφιέρωμα στον ποιητή μας Γ. Βερίτη. Η μουσική είναι του Άγγελου Αντωνάτου ενώ ερμηνεύει η Αναστασία Γκολγκακη. Ο δίσκος περιλαμβάνει κυρίως πιανιστική μουσική που ξεκινά από την κλασσική και αγγίζει πιο ακολουθιακές μοντέρνες φόρμες που δένουν άψογα με τον στίχο του Βερίτη και την ιδιαίτερη φωνή της Αναστασίας. Η ηχογραφήσεις, η μίξη καθώς και η ενορχήστρωση των κομματιών με ορχήστρα έγιναν στο 101 Sound Studio από τους Νίκο Παπαδάκη και Γιώργο Αβραμίδη, ενώ το Digital mastering έκανε ο κ.Πέτρος Σιακαβέλλας στην Digital Press Hellas. Το “Αφιέρωμα στον Γ. Βερίτη” κυκλοφορεί σε διπλό cd από την Fm Records
Σχετικά με τον Γ. Βερίτη
Ο Αλέξανδρος Γκιάλας ήταν Έλληνας ποιητής, γνωστός με το φιλολογικό ψευδώνυμο «Γ. Βερίτης».
Από το γυμνάσιο άρχισε να εκδηλώνεται η κλίση του Γ. Βερίτη για τα γράμματα, με τη σύνθεση ποιημάτων, διηγημάτων και άρθρων, που τα δημοσίευσε σε μαθητικά περιοδικά και τοπικές εφημερίδες της Χίου. Ποιήματά του την περίοδο εκείνη δημοσιεύθηκαν και στο λογοτεχνικό περιοδικό της Αθήνας «Νέα Εστία» με το ψευδώνυμο Αλέκος Πέτασος. Πριν τελειώσει το Γυμνάσιο, κατά τη συμμετοχή του σε γυμναστικές επιδείξεις, ασθένησε από οξείς ρευματισμούς, οι οποίοι προσέβαλαν την καρδιά του, πάθηση που τελικά οδήγησε στον πρόωρο θάνατό του. Η πρώιμη διανοητική του ανάπτυξη τον έφερε φοιτητή σε ηλικία 16 ετών στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δραστηριοποιήθηκε ιδίως στο χώρο της νεολαίας και στο φοιτητικό χώρο καταπολεμώντας τις υλιστικές θεωρίες, ακόμα και κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής. Το Σεπτέμβριο 1944 έπεσε πολεμώντας στη Μάχη του Ρίμινι ο αδελφός του Γιώργος, στον οποίο αφιέρωσε ένα από τα λυρικότερα ποιήματά του. Ο Βερίτης απεβίωσε στις 5 Μαΐου 1948, μόλις μετά το Πάσχα, ενώ από τον Φεβρουάριο 1946 ήταν παράλυτος από τη δεξιά πλευρά του σώματός του.
Ως προς το έργο του, ο Βερίτης δεν υπήρξε αποκλειστικά ποιητής, αλλά και μελετητής στην επιστήμη του, τη Θεολογία, μεταφραστής, διηγηματογράφος και λογοτεχνικός κριτικός. Προεχόντως, υπήρξε ένας Χριστιανός αγωνιστής και πνευματικός άνθρωπος. Μόλις μία ποιητική συλλογή («Η Ωδή του Αγαπητού», 1947) εκδόθηκε όσο ζούσε, ενώ άλλες τρεις («Στις πηγές των υδάτων», «`Οταν ανθίζουν τα κρίνα», «Με την αυγή») εκδόθηκαν με υλικό που συγκεντρώθηκε από τα χειρόγραφά του μετά το θάνατό του. Το σύνολο των ποιημάτων εκδόθηκε και σε 1 τόμο από τις εκδόσεις «Δαμασκός» (1958), ενώ σε άλλους 2 τόμους το πεζό του έργο («`Αρθρα και Μελέται» και «Φιλολογικά θέματα, Διηγήματα, Μορφαί»). Ο Βερίτης μετέφρασε ακόμη «Το ταξίδι του Εκατόνταρχου» του Ερνέστου Ψυχάρη από τη γαλλική (έκδοση «Δαμασκού» 1949). Τίτλοι αντιπροσωπευτικών του ποιημάτων: «Ζητώντας το Φως», «Αλήθειες», Ο `Υμνος των φοιτητών», «Ο Αναστάσιμος», «Τρεις φωνές», «Ποιος άλλος;». Τίτλοι διηγημάτων: «Ο Γησίλας», «Κάθε Πάσχα», «Ο φαροφύλακας».
Η θεματολογία του έργου του, ιδίως του ποιητικού, είναι σχεδόν αποκλειστικά θρησκευτική. Τα ποιήματα είναι έντονα λυρικά, με αυστηρά παραδοσιακή τεχνοτροπία (έμμετροι, ομοιοκατάληκτοι στίχοι) αλλά σε λαϊκή, ζωντανή δημοτική γλώσσα. Μέσα στο συναισθηματικό λυρισμό ωστόσο κατορθώνει και ενσωματώνει την πίστη και την ιδεολογία του, καθώς ο ίδιος είχε διακηρύξει ότι ήταν εναντίον του δόγματος «η τέχνη για την τέχνη».